22 augustus 2012
De sfeer aan tafel is ontzettend shit. Ik moet er nu voor gaan, anders word ik hier weggestuurd. Ik heb me nu 3x niet aan mijn aankomafspraken gehouden en dit is niet meer acceptabel. Oke, dan ga ik ervoor, ik eet. Een enorm gevecht in mijn hoofd maar ik eet. Met als resultaat dat de groepsleiding totáál niet meer op mij let. Nee, Roma eet, dus alles gaat goed. Allesbehalve! Het gaat ontzettend NIET goed in mijn hoofd. En lichamelijk trouwens ook niet, maar dat weten ze wel. In ieder geval richten ze zich voor mijn gevoel alleen maar op de meisjes die niet willen eten. Aan tafel dan.
Gelukkig zijn er ook een paar andere meiden die er nu ook echt voor gaan, dus kunnen we het samen doen. Dat is wel fijn want dan heb ik in ieder geval nog wat motivatie! :) Verder, buiten de eetmomenten om, doe ik veel met Amber, mijn beste vriendin hier. Een schat van een meid en super gezellig! We gaan van donderdag op vrijdag weer logeren. Hmm tenminste nog iets om naar uit te kijken!
Het eten is zoo moeilijk nu, ik moet 3 tot 5 ons per week aangekomen. Anders moet ik op time-out óf helemaal weg! Ik wil hier niet weg, althans, nu nog niet. Ik weet dat ik het nu nog niet zelf kan. Dus ik eet (bijna) mijn hele eetlijst. Ik voel me constant dik, maar vind het moeilijk om dit te delen."Roma je weet zelf ook wel dat je ontzettend veel ondergewicht hebt.."
Ja, dat weet ik ook wel. Maar ik vóel het niet zo. Het is allemaal zo lastig, die stemmen in mijn hoofd. Nog steeds word er me verteld dat ik niet mag eten en dat áls ik eet, het zo min mogelijk moet zijn. Anders gaan er allemaal dingen fout. Op dit moment weet ik niet waar ik naar moet luisteren. Ik wil zó graag weer naar dat normale leven, weer lekker naar school en thuis bij mijn familie zijn. Maar daar moet ik zo ontzettend veel moeilijke stappen voor zetten (en dan met name het aankomen, wat ik eigenlijk helemaal niet wil...) wat het zo moeilijk maakt.
Nouja we gaan bijna lunchen. Ik ga proberen de sfeer erin te houden aan tafel, hopen dat dit lukt...
xxx Roma
